Aşık oLmadan Düşün ~

Evinin seni içine sığdıramayacak kadar dar olduğunu fark edeceksin
sokağa fırlayacaksın...
Sokaklarda dar gelecek
tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği gibi
ne denizin mavisi açacak içini
ne pırıl pırıl gökyüzü
kendini taşıyamayacak kadar büyüyecek
biryandan da kaybolacak kadar küçüleceksin
birileri sana bir şeyler anlatacak
''önemli olan sağlık''
''yaşamak güzel''
''boş ver her şey unutulur''
gözyaşlarından etrafı göremeyecek hale geleceksin
ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek
az sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok seveceksin
hep ondan bahsetmek isteyeceksin
''ölüme çare bulundu '' ya da
''yarın kıyamet kopacak'' deseler
başını kaldırıp ''ne dedin?''
Diye sormayacaksın
yalnız kalmak isteyeceksin hem de karanlıkların arasında kaybolmak
ikisi de yetmeyecek...
Geçmişi düşüneceksin...
Neredeyse dakika...
Ama kötüleri atlayarak
onunla geçdiğin yerlerden geçmek isteyeceksin
gittiğiniz yerlere gitmek...
Bu sana hiç iyi gelmeyecek...
Ama bile bile yapacaksın
biri sana içindeki acıyı
söküp atabileceğini söylese kaçacaksın...
Aslında kurtulmak istediğin halde...
O acıyı yaşamak için direneceksin...
Hayatının geri kalanını onunla geçirmek isteyeceksin
aksini iddia edenlerden nefret edeceksin
herkesi ona benzetip
kimseyi onun yerine koyamayacaksın
hiçbir şey oyalamayacak seni
ilaçlara sığınacaksın
birkaç saat kafanı bulandıran
ama asla onu unutturamayan...
Sadece bir müddet buzlu
camın arkasından seyrettiren
bütün şarkılar sizi için yazılmış gibi gelecek
boğazın düğümlenecek, dinleyemeyeceksin
uyumak zor uyanmak kolay gelecek
bazen de hiç güneş doğmasa diyeceksin
ne geceler rahatlatacak seni ne gündüzler
ölmeyi isteyip ölemeyeceksin
belki çivi çiviyi söker diye
can havliyle önüne çıkana sarılacaksın
................
Nafile...
Düşüncesi bile tahammül edilemez gelecek
rüyalar göreceksin,
gerçek olmadığını istediğin
her sıçrayarak uyandığında
onun adını söylediğini fark edeceksin
aramayacağını bile bile....
Telefon her çaldığında yüreğin ağzına gelecek
ağlamaklı konuşacaksın arayanlarla,
yüreğin burkulacak...
Canın yanacak...
Bir daha sevmemeye yemin edeceksin
hayata dair hiçbir şey yapmak gelmeyecek içinden
onun sesini bir kez daha duymak için yanıp tutuşacaksın
defalarca aradığı günlerin kıymetini bilmediğin için kendinden nefret edeceksin
yaşadığın şehri terk etmek isteyeceksin...
Onunla hiçbir anının olmadığı yerlere gidip yerleşmek...
Ama bir umut...
Onunla bir gün bir yerlerde karşılaşma umudu...
Bu unut seni gitmekten alıkoyacak
gel-gitler içinde yaşayacaksın
tabi buna yaşamak denirse
razı mısın bütün bunlara?
razımısın sonunda ölüp ölüp dirilmeye?
O halde âşık olabilirsin...