Ellerim yetmiyor sana dokunmaya

Uzağımdasın..Ellerim yetmiyor sana dokunmaya..En uzun yollar bile bitiyor,sana varmıyor sonunda,görüp yıkılıyorum..Hayallerimize ne oldu?
Neden yarım kaldı her şey? Neden her şarkı tüylerimi diken diken ediyor,seni anımsatıyor? Gelmiyorsun çünkü..Saçma sapan bir mevzunun peşine takılmışım,ona ağlıyormuşum güya..Bilmiyor musun,her damla gözyaşım sanadır!! Sanadır tüm isyanlarım,hüzünlerim.. Çiçek kokulu güzel duyuşlarım sanadır..

El olmuş bakıyorsun uzaktan, sen kokmuş düşlerime..Kalbime vurgunların var..Dayanıyorum uzaklığına..Gönülden sevmiştim..Gönlümü vermiştim..Kendimi attığım her bir köşe,kapatmış kapılarını..MEvsimler dönüp durmuyor artık..Üşüdüğümde sıcak oldu diyorum,öylesine kaybettim kendimi..Ya da öylesine kandırmaya alıştım kendimi diyelim..Kış mevsimi geldi oturdu yüreğime..Dev dalgalar kumlara yazdığım adını her defasında siliyor...Her defasında tekrar yazıyorum,mavilerin inatçılığı bu ya o da siliyor tekrardan...Ama söyle sevgilim,kumlar biter mi?!


Yine hüzün var gecelerde..Balkonumda müzik sesleri,muhteşem tınılar..Ve bazen sokaklarda bizim gibi dolaşan insanlar..Duymayacaını bilsem de,sana haykırmak istiyorum..Seni hep sevdim,hep!! Şimdi başka yerlere gitmeliyim..Başka yazılara..Şimdi beynim,başka yazılar için biçilmiş kaftan..Sana uymuyor artık tümcelerim..Sana uyduramıyorum kendimi..Kalbim saklandı yerine..

Söyle ortaya yüreğini koymadıktan sonra..Neye yarar yazmak?

Sana son kez sesleniyorum karanlık hüzünlerimle..Seni sevdim ben..MAvilerin inatçılığıyla,yağmurun saflığıyla,anne sıcaklığıyla sevdim seni..Seni hep sevdim,her şeye rağmen!